Gregory Wathelet: “De instelling van een jumping paard is het allerbelangrijkste”

25 mei 2020

1546

Gregory Wathelet - MJT Nevados SFEI European Championships 2019© DigiShots — Gregory Wathelet - MJT Nevados S FEI European Championships 2019 © DigiShots

Op Hippomundo vertelt jumping ruiter Gregory Wathelet hoe hij erachter komt of een ‘nieuw’ paard een goed – en dan bedoelen we Grand Prix – jumping paard gaat worden.

Vorig jaar werd Gregory Wathelet nog Belgisch Kampioen bij de 7-jarige paarden, één week later won hij goud op het Europees Kampioenschap jumping in Rotterdam.

Werken en opleiden

Hoe kun je in je planning een EK en een Belgisch Kampioenschap combineren?. “Ik vind het belangrijk om de paarden zelf ook effectief te voelen, ermee te werken en ze zo verder op te leiden tot hopelijk GP-niveau en dus maak ik graag tijd voor het BK Jonge Paarden.” Toch blijft het op die leeftijd moeilijk om in te schatten of je nu op een toekomstig GP-paard zit of niet, zelfs voor iemand met de ervaring van Wathelet.

Dromen van Grand Prix

“Ook op 7-jarige leeftijd blijft het inderdaad moeilijk om effectief te zeggen of dat paard nu een GP gaat kunnen springen of niet. Iedereen droomt en hoopt natuurlijk op die echte topper en op 7-jarige leeftijd kun je ook al veel meer voelen dan wanneer ze jonger zijn. Maar het belangrijkste vind ik toch de instelling van een paard.”

MJT Nevados

De ruiter vindt dat zijn paarden natuurlijk wel kwaliteit moeten hebben, maar wat ze effectief gaan kunnen springen hangt toch vooral van de instelling af. “MJT Nevados (foto boven) werd bijvoorbeeld als 7-jarige wereldkampioen, maar toch was ik op moment niet overtuigd of hij het laatste vermogen had. En vorig jaar waren we vier jaar verder en haalt hij teamgoud op het Europees Kampioenschap.” (lacht).

Argentina de la Marchette

Winnen deed Wathelet vorig jaar op het BK met een paard uit de fokkerij van vader Hubert. “Argentina de la Marchette werd inderdaad gefokt door mijn vader, maar sinds haar 2 jaar hebben we ze samen in eigendom. Het is een dochter van Acajou de la Marchette, die trouwens ook bij ons geboren is. Mijn vader heeft eigenlijk altijd wel wat gefokt, maar dat was kleinschalig.”

Betere merries

“In alle eerlijkheid waren dat ook normalere paarden”, vertelt de ruiter. “Een jaar of zeven, acht geleden zijn we ons pas iets meer gaan richten op de fokkerij door onder andere betere merries te gebruiken. Iets wat vandaag de dag heel belangrijk is denk ik. Inmiddels heb ik ook de nodige infrastructuur en weides die je daarvoor nodig hebt en sinds een jaar of drie zijn we iets meer aan het fokken, zo’n 5 à 6 veulens per jaar. En dat is ook genoeg vind ik.”

Haast té veel kwaliteit

Als we even terugkomen op Argentina zelf blijkt dat het met haar niet altijd van een leien dakje liep in het verleden. “Argentina is een heel lichtvoetig en voorzichtig paard, maar als 4- en 5-jarige was ze eigenlijk heel moeilijk en had ze eigenlijk te veel kwaliteit om de proeven voor de jonge paarden te springen. We hebben haar toen vooral thuis aan gewerkt.”

Ervaring opdoen

Als 6-jarige is de merrie dan wel mee op concours beginnen gaan, maar ook toen heeft Wathelet rustig de tijd genomen. “Ze heeft toen veel proeven gelopen op 1.00m, 1.10m en 1.20m, gewoon om ervaring op te doen. Sinds begin vorig jaar heb ik ze dan zelf overgenomen, maar eigenlijk was ze ook toen nog niet klaar om op haar niveau te springen. Zo heb ik ze tijdens de Sunshine Tour in Spanje elke week bij de 6-jarige paarden buiten wedstrijd gereden.”

Goed gevoel

Enkele maanden voor het BK groeide de combinatie Wathelet-Argentina naar een hoger niveau. ‘Maar ik moet het wel stap voor stap blijven doen. In Dinard bijvoorbeeld sprong ze heel goed bij de 7-jarige paarden, maar de week ter voorbereiding voor het BK heb ik gewoon een rondje in het 1.10m gesprongen. Met als doel haar met een goed gevoel aan de start brengen in Gesves.”

WK jonge springpaarden

Een maand na het BK stond het WK op de planning voor Agentina en Wathelet en daar bleek dat de ruiter zijn paard goed had ingeschat qua ervaring. “Ik twijfelde of Argentina wel klaar was voor het WK, voor mijn gevoel was het nog wat vroeg. De eerste dag kregen we vier strafpunten, de tweede dag wonnen we bij de 7-jarigen. Het zorgde ervoor dat we ons plaatsten voor de grote finale.”

Toekomstpaard

In die finale speelde haar sensitiviteit en onervarenheid haar nog wat parten. “Dat was vervelend”, aldus Wathelet, “Maar dat gebeurt en daar is niets aan te doen. Een maand later nam ik ze mee naar Villamoura, zodat ze weer wat ervaring kon opdoen in een tour en daar begon ze meteen met een 9de plaats. Voor mij is het echt een paard voor de toekomst, we zullen zien wat die brengt!”

Bron: Hippomundo

Foto: DigiShots