Waarom houd je een oud paard nog, vraagt iemand die niks begrijpt van de band die je hebt met je paard. Hoezo, je gebruikt ‘m toch niet meer en dus kan ‘ie weg!? Tja… de uitleg is niet zo simpel, en heeft niets met geld te maken…
Herinneringen
De rozetten zijn verkleurd, het applaus verstomd. Maar de herinneringen aan die mooie ritten zijn blijvend. Je paard is misschien wel hier geboren, opgegroeid en opgeleid. Wellicht verkocht, en teruggegeven door hun eigenaren, toen ze hem niet meer konden berijden. Je paard heeft hard gewerkt. Zijn welzijn ligt in jouw handen.
Rust
Je zorgt voor ‘m zoals je zelf verzorgd zou willen worden. Zijn botten zijn dan wel brozer geworden, zijn pas is niet meer zo sierlijk. Hij heeft n’n pijntjes en kwaaltjes, dan behandel je die. Is hij moe, dan zorg je dat hij rust krijgt. Is zijn pijn niet te dragen, dan zorg je dat de dierenarts hem laat inslapen.
Emotie
in de paardenwereld gaat het allemaal om emotie. Je paard is een geschenk dat je even mag lenen. We hebben de plicht om voor hem te zorgen en hem niet in de steek te laten. Hij mag niet in een slachthuis eindigen, zoals dat vaak gebeurt. Als je een paard koopt, draag je verantwoordelijkheid. Een paard kopen mag nooit een impulsieve actie zijn. Een paard is geen ding, geen wegwerpartikel.
Ik heb een geweten. Ik geef mijn paard een waardig leven én een waardige dood.
Gebaseerd op: Facebook Straight from the horse’s mouth
Foto: Istockphoto/Jewelsy