Hoezo, ouder paard ‘afgeschreven’?!

31 mei 2020

401

In Horse & Hound een opmerkelijk verhaal over een 32-jarige merrie die nog altijd happy is om ‘aan het werk’ te zijn. Haar eigenaresse dringt er bij andere ruiters op aan om oudere paarden niet af te schrijven. “Friday is gewoon gelukkig, en superfit!”

Vicky Pearson’s overleden echtgenoot Chris kocht Friday twaalf jaar geleden, zo uit de wei; Vicky vertelde H&H dat de merrie zich ellendig voelde toen ze met pensioen ging. “Chris had nog nooit gereden toen we elkaar ontmoetten, maar paardrijden leek hem ook wel wat. Hij nam een paar lessen en kocht Friday als betrouwbaar, ouder paard om samen met mij buitenritten te kunnen maken”, vertelt ze.

Nog niet toe aan pensioen

‘Friday stond in een wei naast ons en Chris werd verliefd op haar. We kochten haar voor zeshonderd pond, inclusief haar zadel en dekens. Toen ik Friday beter leerde kennen, dacht ik ‘Wauw. Deze merrie is nog lang niet toe aan haar pensioen! Ze miste weliswaar conditie en was stijf, maar dankzij zorgvuldige voeding, behandelingen en supplementen konden we haar weer voorzichtig aan het werk zetten ze vond het geweldig.”

Eventinglessen

“Ze wilde meer doen, dus begonnen we te springen”, vertelt Vicky. ‘Chris heeft zelfs eventinglessen gevolgd; hij wist niet echt wat hij aan het doen was, maar Friday zorgde voor hem. Ze werd echt fit en hoe meer ze deed, hoe beter ze werd. Ze wordt behoorlijk depressief als ze niet wordt bereden, en als ze andere paarden in de trailer ziet stappen, raakt ze gestrest.”

Blessuregevoelig

Vicky omschrijft Friday als een blessuregevoelige merrie, die toen ze 23 was een tijd in de kliniek doorbracht vanwege een draadwond. Zes maanden later speelde de wond weer op. En toen ze dertig jar was, kreeg ze een peesblessure. “Maar elke keer kwam ze na een zorgvuldige opbouw weer fit terug”, luidt Vicky’s verhaal. “We hebben nooit aan haar leeftijd gedacht toen we haar kochten, maar we hadden nooit gedacht dat we haar na twaalf jaar nog steeds zo zouden hebben.”.

Zorgvuldig management

Zes jaar geleden stopten ze met springen. “Chris dacht dat het teveel werd voor Friday. Sindsdien heeft ze een gevarieerd leven, met strandritten, dressuur en kleine wedstrijdjes. “Ik weet dat het uitzonderlijk is dat ze nog steeds zo goed is, maar het voelt normaal voor mij”, zegt Vicky. “Ze ziet er heel goed uit – ik moet haar minder voeren omdat ze een paar kilo is aangekomen. Maar ik denk dat mensen moeten weten dat oudere paarden met zorgvuldig management nog heel veel te bieden hebben.”

“Ik luister naar haar”

“Ze is mooi van binnen en van buiten. Ze komt uit de stal als een kleine oude dame, maar je stapt op en ze is een ander paard; alles wat ze doet, doet ze voor honderd procent. “Wanneer ze dan wel echt met pensioen gaat? Geen idee! Ik luister naar haar”, aldus Fridays eigenaresse. “Ik blijf gewoon doorgaan als ze gelukkig is. Ze laat het me weten.”

Vosmerrie

Twee jaar geleden stierf Chris, op 57-jarige leeftijd. “Hij was vier jaar daarvoor met kanker gediagnosticeerd. Friday en hij waren zo dol op elkaar”, vertelt Vicky. “Zij is een vos; hij had rood haar; ze hadden een vergelijkbaar karakter. Hij had nog twee andere paarden, maar Friday bleef altijd zijn favoriet, en ik kijk naar haar en denk aan alle dingen die ze samen deden.”

“Ik voel dat Chris trots op me zou zijn geweest omdat ik zo goed voor haar zorg en nog steeds dingen met haar doe – en ik weet dat hij trots op haar zou zijn.”

Horse & Hound/CAP Magazine

Foto: Istockphoto/r_simmer